Το κείμενο της επιστολής που απέστειλε την 30 Μαρτίου 2010 το σωματείο ΑΞΙΟΤΗΣ στην πολιτικούς και δημοσιογράφους:
Αγαπητέ Κύριε,
Το σωµατείο ‘Αξιότης’ σκοπεί στην διατύπωση εφικτών λύσεων σε µεγάλα προβλήµατα του δηµοσίου βίου. Σε σχέση µε το σοβαρότερο και οξύτερο από αυτά, την Ελληνική οικονοµική κρίση, το ‘Αξιότης’ επιθυµεί να καταθέσει τις παρακάτω θέσεις.
Το πρόβληµα στην Ελλάδα δεν είναι η ‘χούντα των Βρυξελών’, οι ‘ανθέλληνες’, οι‘κερδοσκόποι’, ούτε όσοι θέλουν να πλήξουν την Ευρωζώνη, ούτε κάν οι τραπεζίτες και οι λοιπές χρηµατοοικονοµικές δυνάμεις. Το θέμα είναι η νοοτροπία ημών των ιδίων, που µας οδήγησε [µέσω αλόγιστου δανεισμού του όλου οικοδοµήµατος κράτους, εταιριών, οικογενειών και ατόμων, για καταναλωτικές δαπάνες και κακής χρήσης των Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων] σε βιοτικό επίπεδο που παρα-είναι υψηλό σε σχέση µε τις πραγματικές µας δυνατότητες, από την τιμή των ακινήτων και του φραπέ, μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες τους οποίους ολόκληρη Ελβετία αποποιήθηκε για οικονομικούς λόγους!
Ταυτόχρονα, σοβαρό µέρος του προβλήματος είναι η οικονομική κατάσταση του κάτω στρώματος της κοινωνίας, στο οποίο όμως πρέπει να περιλαµβάνουµε µόνο τους πραγματικά άνεργους και όσους έχουν ως μοναδικό εισόδημα ένα πολύ χαμηλό μισθό ή, σε µμεγάλη ηλικία, µία χαμηλή σύνταξη. Αυτοί οι πραγματικά αναξιοπαθούντες είναι οι µόνοι που χρειάζονται την ενεργό και αποτελεσματική συνδρομή του συστήματος.
Από ηθικής απόψεως, έχει διαμορφωθεί µία κοινωνία µε δικαιώματα και χωρίς υποχρεώσεις, η οποία επί πλέον δεν θέλει να ξέρει την αλήθεια, όπως οι συγγενείς Ελλήνων ασθενών στο εξωτερικό εκλιπαρούν ‘γιατρέ, μην του πείτε την αλήθεια’.
Η πολιτική ηγεσία και τα κόµµατα ευθύνονται κυρίως για το ότι, αντί να ηγούνται και να µας κατευθύνουν, περιορίζονται να µας αντανακλούν.
Οι προτάσεις µας για την κρίση είναι σε τρία στάδια, και πιστεύουμε ότι η χρονολογική σειρά τους είναι αδιαπραγμάτευτη. Πρώτο στάδιο δεν μπορεί να είναι άλλο από την άμεση και ριζική αντιμετώπιση του δηµοσιονοµικού προβλήματος, και κυρίως των χρεών. Τούτο εν γνώσει του ότι θα πρόκειται για λύση επώδυνη, αντιδηµοφιλή, αλλά και µακροοικονοµικά αντικυκλική, όµως, γιά τη χώρα µας είναι ο µόνος τρόπος αποφυγής της επίσηµης στάσης πληρωµών, µε ό,τι αυτή συνεπάγεται...
Η ενίσχυση της παραγωγικής ραχοκοκκαλιάς της χώρας, µπορεί να γίνει µόνο σε επόµενα στάδια. Επί πλέον, δεν θα πρέπει να συνεχισθεί η µεγέθυνση-χωρίς-ανάπτυξη, αλλά να επέλθει µεγάλη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Αυτή θα αρχίσει µέσω των άµεσων µέτρων που αναφέρθηκαν για το πρώτο στάδιο, µέσω της µείωσης της δηµόσιας δαπάνης και του δηµόσιου χρέους, άρα και του κόστους εξυπηρέτησης του. Σε τοµεακό επίπεδο, πρέπει να στηρίξουµε την εγχώρια παραγωγή ανταγωνιστικών, άρα και εξαγώγιµων, προιόντων και υπηρεσιών, αφού εντοπισθούν οι τοµείς στους οποίους η χώρα διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτηµα.
Είναι, δυστυχώς, σαφές από τα παραπάνω ότι γιά ένα ικανό διάστηµα χρόνου θα απαιτηθεί άµεση και µεγάλη µείωση του βιοτικού επιπέδου όλων µας, µε µέριµνα όµως γιά τους πραγµατικά αναξιοπαθούντες, ώστε µε την εµπέδωση αίσθησης δικαιοσύνης να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή.
Για να έλθει κάποτε η ανάκαµψη, είναι αναγκαία η άµεση αντιμετώπιση του κοινωνικού και πολιτικού προβλήµατος της χώρας. Απαιτείται, πρώτον, αλλαγή νοοτροπίας προς την κατεύθυνση που ήδη περιγράψαµε, δεύτερον, αποκοµµατικοποίηση στο δηµόσιο τοµέα, στις ∆ΕΚΟ και στο συνδικαλισµό, τρίτον, διαφάνεια παντού και, τέταρτον, συναίνεση ή και επίσηµη συνεργασία των κυρίων πολιτικών δυνάµεων οι οποίες - µέσα στις ριζικές οικονοµικές και κοινωνικές ανακατατάξεις που θα επέλθουν - θα χρειασθεί να αναπροσδιορίσουν το ρόλο και τη φυσιογνωµία τους, ώστε να επιζήσουν στη Νέα Μεταπολίτευση που έχει ήδη αρχίσει. Ελπίζουµε να τα καταφέρουν, κι εµείς καλύτερα.
Με πολλή εκτίµηση
Γιάννης Αναστασόπουλος Βασίλης Νικολετόπουλος
Πρόεδρος του Άξιότης’ Γενικός Γραµµατέας