Το μεγάλο στοίχημα που καλείται η χώρα να κερδίσει είναι να μπει και πάλι σε τροχιά ανάπτυξης που σημαίνει επενδύσεις και εξαγωγές. Για να πετύχουμε την οικονομική ανάταξη πρέπει να καταφέρουμε να ανακτήσουμε την μέχρι σήμερα υποτονική (αν όχι μηδενική) επενδυτική δυναμική.

Οι επενδυτικές πρωτοβουλίες ξένων εταιριών να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στην Ελλάδα, μόνο θετικές μπορεί να είναι, αφού θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα τονώσουν την αγορά. Όπως θετική είναι και η απόφαση του Πρωθυπουργού να μην περιμένει τους επενδυτές να χτυπήσουν την πόρτα, αλλά να κυνηγήσει ο ίδιος τις ευκαιρίες και να επιδιώξει με επαφές και συναντήσεις να προσελκύσει ξένα κεφάλαια. Μην ξεχνάμε όμως ότι η τόνωση του επενδυτικού ενδιαφέροντος απαιτεί πολιτική και οικονομική σταθερότητα.

Παρά την αρνητική οικονομική συγκυρία, η Ελλάδα έχει μεγάλες δυνατότητες για ανάπτυξη. Δεν είναι τυχαίο ότι αυξάνονται συνεχώς οι Ελληνικές εταιρίες που όχι απλώς επιβιώνουν μέσα στην κρίση αλλά καινοτομούν, αναπτύσσονται και εξάγουν. Εκτός από εξαιρετική στρατηγική θέση, η Ελλάδα διαθέτει ένα ιδιαίτερα ικανό ανθρώπινο δυναμικό με όρεξη για δουλειά και πάθος για δημιουργικότητα. Αυτές τις αναξιοποίητες δυνάμεις των νέων και μορφωμένων ανθρώπων καλείται να «απελευθερώσει» όχι μόνο η Πολιτεία αλλά και οι επιχειρήσεις καθώς είναι ιδιαίτερα οδυνηρό να διαρρέουν οι δυνάμεις μας σε ικανά στελέχη στο εξωτερικό.

Είναι σίγουρο ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε εάν πιστέψουμε πραγματικά στις δυνάμεις μας και εργαστούμε μεθοδικά. Η αντίληψη ότι δεν είναι επαρκής η εμπιστοσύνη των ξένων στις κρατικές δομές της χώρας μας (όπως υπογραμμίζει ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς σε πρόσφατη συνέντευξή του) οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρέπει να επιδείξουμε συνέπεια και σοβαρότητα στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας. Πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιοι να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην πατρίδα μας. Να ενισχύσουμε τις Ελληνικές επιχειρήσεις που παράγουν αξιόλογα εξαγώγιμα προϊόντα, να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας και να ξαναβρούμε το πάθος μας για δημιουργία. Πάθος και ψυχική δύναμη ανάλογη με αυτή του Μιχάλη, του πρώτου Έλληνα νικητή του Μαραθωνίου που αν και άνεργος με μεγάλα οικονομικά προβλήματα, ξεπέρασε τις αντιξοότητες, αγωνίστηκε με ψυχή και πίστη και κέρδισε μια μεγάλη νίκη.

Αισθάνομαι ότι όλοι μας –άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο– τρέχουμε τον δικό μας Μαραθώνιο και σίγουρα το 2013 θα είναι ακόμη μια δύσκολη χρονιά. Έχουμε, όμως, υποχρέωση απέναντι στους νέους ανθρώπους αυτού του τόπου να αγωνιστούμε να διορθώσουμε τα λάθη, δίνοντάς τους ελπίδα και προοπτική για το αύριο.