Το ωραίο φύλο είναι και ασθενές; Γυναικοκτονίες δίχως τέλος.......

Οι συζυγοκτονίες και η άσκηση βίας στο γυναικείο φύλο συνεχίζει να ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, παρά την ισότητα, την ισότιμη αντιμετώπιση, τους νόμους και της οδηγίες της ΕΕ.

Πριν από λίγες μέρες είπαμε "ποτέ να μην θρηνήσουμε άλλη Καρολάιν και τώρα το ίδιο λέμε για την Γαρυφαλλιά, την Κωνσταντίνα, την Ανιζέτα πρόσφατα, την εν διαστάσει σύζυγο στην Αγία Βαρβάρα και έπεται συνέχεια.

Οι επτά γυναικοκτονίες συγκλονίζουν το πανελλήνιο τους τελευταίους μήνες, ενώ η λίστα είναι ατελείωτη αν θυμηθούμε τη Τοπαλουδη, τη Μυρτώ στη Πάρο, που είναι ακόμα ζωντανή σε δεινή κατάσταση,  την Κική στη Βέροια το 2006 και πολλές άλλες δολοφονίες γυναικών.

Θα πρέπει να βρούμε τι φταίει στην ελληνική κοινωνία, γιατί από νόμους και οδηγίες της ΕΕ έχουμε καλυφθεί. Μήπως το πρόβλημα είναι στη νοοτροπία μας.

Οι μητέρες μεγαλώνουν και ανατρέφουν τα αγόρια τους με μία συγκεκριμένη νοοτροπία που δεν εμπνέει σεβασμό για το άλλο φύλο. Εμείς οι ίδιες πρέπει να ξεριζώσουμε αυτές τις απαρχαιωμένες οπισθοδρομικές σκέψεις και να έχουμε αλληλεγγύη μεταξύ μας.

Και η συζήτηση για "αρσενικά παλαιάς κοπής" δε σημαίνει τίποτα, γιατί και στο παρελθόν υπήρχαν ¨κύριοι" που φέρονταν άψογα στις γυναίκες, τις σέβονταν και τις τιμούσαν. Και σήμερα υπάρχουν άνδρες που σέβονται και αγαπούν το γυναικείο φύλο.

Ωστόσο, θα πρέπει να δώσουμε αγώνες για να αλλάξει η σχέση "είσαι κτήμα μου" ¨είσαι το τρόπαιο μου" "σε κάνω ότι θέλω", "δεν έχεις να πας πουθενά". Εμείς θα πρέπει σε κάθε περίσταση να αξιώνουμε την ισοτιμία και το σεβασμό. Το κίνημα me too αποτελεί ένα πρώτο βήμα, αλλά δεν αρκεί.

Η γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη να υφίσταται υβριστικές και απαξιωτικές συμπεριφορές από άτομα του οικογενειακού της περίγυρου, του φιλικού και επαγγελματικού περιβάλλοντος και στο πλαίσιο των προσωπικών της σχέσεων. Μπορεί να επιλέγει και να αποχωρεί από μία σχέση, χωρίς να φοβάται για την ίδια της τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα.  

Θεωρώ ότι είναι βάναυσο και οδυνηρό να ακούμε τόσο συχνά τέτοιες αποτρόπαιες ανθρωποκτονίες. Θα πρέπει να αντιδράσουμε, να διεκδικήσουμε την ισότητα στη πραγματικότητα και όχι στα χαρτιά για όλες τις γυναίκες, ανεξαρτήτως διακρίσεων.

Το κράτος και οι κοινωνικές υπηρεσίες θα πρέπει να συνδράμουν ουσιωδώς προς αυτή την κατεύθυνση στηρίζοντας τις κακοποιημένες γυναίκες, πιθανά μελλοντικά θύματα.

Οι παλιοί έλεγαν "τη γυναίκα δε θα τη χτυπάς ούτε με ένα τριαντάφυλλο" και τώρα πέφτουν κοτρώνες και γκρεμοτσακίζονται γυναικεία κορμιά στους απόκρημνους βράχους.

Φτάνει πιά ας γίνει κάτι, ας αλλάξει κάτι επιτέλους. Ας συμβάλλουμε καταλυτικά στο "ποτέ άλλη γυναίκα θύμα κακοποίησης και ανθρωποκτονίας

Λία Αθανασοπούλου

Δρ Νομικής

Αντιπρόεδρος ΔΣ ΑΞΙΟΤΗΣ